Verbum

давалачыся, ✂; зак. (разм.).

З цяжкасцю дайсці, дабрацца да якога-н. месца.

• Ледзь давалокся да хаты.

|| незак. давалакацца, ✂.

давальны:

• давальны склон — склон, які адказвае на пытанне каму-чаму?

даварыцца, ✂; зак.

Зварыцца канчаткова; стаць гатовым для ўжывання.

• Мяса даварылася.

давацца, ✂; незак.

1. гл. дацца.

2. Дазваляць што-н. рабіць з сабой.

   • Гэты конь спакойны, кожнаму даецца.

3. Лёгка засвойвацца.

   • Матэматыка яму лёгка даецца.

◊

• Не давацца ў крыўду — умець абараніць сябе.

даваць, ✂; незак.

1. гл. даць.

2. давай (давайце), часц. ў спалучэнні з інф. незак. ці 1 ас. мн. буд. азначае запрашэнне зрабіць што-н. (разм.).

   • Давай бегаць.
   • Давайце паснедаем.

3. давай, часц. з інф. незак. Ужыв. у знач. пачаў, стаў, узяўся энергічна рабіць што-н.

   • Раззлаваўся дзед, адперазаў папружку і давай гнаць падшыванцаў з саду.

даваявацца, ✂; зак. (разм.).

Ваюючы, пацярпець няўдачу.

• Порт-Артур паў. Даваяваўся Курапаткін!

даведацца, ✂; зак.

1. што, чаго, пра каго-што, аб кім-чым. Сабраць, атрымаць звесткі аб кім-, чым-н.

   • Многае або многа чаго даведаўся з кніг.
   • З розных крыніц даведаўся пра дзейнасць Ф.Скарыны.

2. аб кім-чым, пра каго-што. Атрымаць даведку.

   • Д. аб стане хворага.

3. Наведаць каго-н., прыйсці да каго-н.

   • Д. бацькі.

|| незак. даведвацца, ✂.

даведачны, ✂.

Які дае даведкі або змяшчае розныя даведкі.

• Даведачнае бюро.
• Даведачная кніга.

даведка, ✂, ж.

1. Звесткі аб чым-н., атрыманыя кім-н. пасля пошукаў.

   • Звярнуцца за даведкай.

2. Дакумент з такімі звесткамі.

   • Д. з месца работы.

даведнік, ✂, м.

Даведачная кніга.

• Тэлефонны д.
• Арфаграфічны д.