Verbum

даваць, ✂; незак.

1. гл. даць.

2. давай (давайце), часц. ў спалучэнні з інф. незак. ці 1 ас. мн. буд. азначае запрашэнне зрабіць што-н. (разм.).

   • Давай бегаць.
   • Давайце паснедаем.

3. давай, часц. з інф. незак. Ужыв. у знач. пачаў, стаў, узяўся энергічна рабіць што-н.

   • Раззлаваўся дзед, адперазаў папружку і давай гнаць падшыванцаў з саду.