Verbum

геліе...

Першая частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны да Сонца, сонечнага выпрамянення і ўжыв., калі ў другой частцы націск падае не на першы склад, напр. геліетэрапія.

геліё...

Першая частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны да Сонца, сонечнага выпрамянення і ўжыв., калі націск падае на «ё», напр. геліёграф.

гелій, ✂, м.

Хімічны элемент, інертны газ — самы лёгкі пасля вадароду.

|| прым. геліевы, ✂.

гелія...

Першая частка складаных слоў; ужыв. замест «геліе...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр. геліяграфія, геліяскоп.

геліятроп, ✂, м.

1. Садовая травяністая расліна з цёмна-ліловымі пахучымі кветкамі.

2. Мінерал зялёнага колеру з чырвонымі крапінкамі, разнавіднасць халцэдону.

|| прым. геліятропны, ✂.

геліятэхніка, ✂, ж.

Галіна навукі і тэхнікі, тэорыя і практыка выкарыстання сонечнай энергіі для тэхнічных мэт.

|| прым. геліятэхнічны, ✂.

гемаглабін, ✂, м.

Бялковае рэчыва ў саставе крыві, якое надае ёй чырвоны колер і пераносіць кісларод ад органаў дыхання да тканак арганізма.

|| прым. гемаглабінавы, ✂.

гемарой, ✂, м.

Хвароба, звязаная з застоем крыві ў ніжняй частцы прамой кішкі і расшырэннем вен у выглядзе вузлоў, якія часта выклікаюць крывацёк.

|| прым. гемараідальны, ✂ і гемаройны, ✂.

• Гемараідальныя шышкі.
• Гемаройная кроў.

ген...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову генеральны, напр. генплан, генштаб, генпадрадчык.

ген, ✂, м. (спец.).

Матэрыяльны носьбіт спадчыннасці, адзінка спадчыннага матэрыялу, якая вызначае фарміраванне элементарнай структуры жывога арганізма.

|| прым. генны, ✂ і генетычны, ✂.

• Генная інжынерыя (канструяванне новых спалучэнняў генаў).
• Генетычны код.