гемарой, , м.

Хвароба, звязаная з застоем крыві ў ніжняй частцы прамой кішкі і расшырэннем вен у выглядзе вузлоў, якія часта выклікаюць крывацёк.

|| прым. гемараідальны, і гемаройны, .

  • Гемараідальныя шышкі.
  • Гемаройная кроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)