ген, , м. (спец.).

Матэрыяльны носьбіт спадчыннасці, адзінка спадчыннага матэрыялу, якая вызначае фарміраванне элементарнай структуры жывога арганізма.

|| прым. генны, і генетычны, .

  • Генная інжынерыя (канструяванне новых спалучэнняў генаў).
  • Генетычны код.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)