Verbum

крэпдэшын, ✂, м.

Тонкая тканіна з натуральнага шоўку.

|| прым. крэпдэшынавы, ✂.

крэпнуць, ✂; незак. (разм.).

Дранцвець, нямець ад холаду.

• Рукі крэпнуць.

крэсіва, ✂, н.

Кавалак сталі для высякання агню з крэменю.

крэсла, ✂, н.

1. Шырокі прадмет мэблі для сядзення са спінкай і падлакотнікамі.

   • Мяккае к.
   • К.-ложак (якое раскладаецца і выкарыстоўваецца ў якасці ложка).

2. Прадмет мэблі для сядзення са спінкай, але без падлакотнікаў.

   • Драўлянае к.
   • Расставіць крэслы ў зале.

3. (звычайна з азначэннем), перан. Месца работы, пасада (разм.).

   • Заняць міністэрскае к.

4. Устаўка ў штанах у выглядзе кліноў (разм.).

|| памянш. крэсельца, ✂.

|| прым. крэсельны, ✂.

крэсліць, ✂; незак.

1. Выкрэсліваць, перакрэсліваць напісанае.

   • К. рукапіс.

2. Праводзіць па чым-н. рысы, пакідаючы сляды ў выглядзе ліній.

   • К. па сцяне мелам.

|| наз. крэсленне, ✂.

крэсці, ✂, н. (разм.).

Тое, што і трэфы.

крэцін, ✂, м.

1. Хворы на крэцінізм (у 1 знач.).

2. Разумова абмежаваны, тупы чалавек лаянк.).

|| ж. крэцінка, ✂.

|| прым. крэцінскі, ✂.

крэцінізм, ✂, м.

1. Від эндакрыннага захворвання — адставанне, затрымка фізічнага і псіхічнага развіцця, абумоўленыя парушэннем функцый шчытападобнай залозы.

2. перан. Тупасць, разумовая абмежаванасць.

|| прым. крэцінічны, ✂.

крэчат, ✂, м.

Драпежная птушка сямейства сакаліных.

|| прым. крэчатавы, ✂ і крэчатаў, ✂.

крэшчэнда, прысл.

У музыцы: мацней, з паступовым нарастаннем сілы гучання.