крэцін, ​, м.

  1. Хворы на крэцінізм (у 1 знач.).

  2. Разумова абмежаваны, тупы чалавек лаянк.).

|| ж. крэцінка, ✂.

|| прым. крэцінскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)