Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

цукроза, , ж. (спец.).

Трысняговы або бурачны цукар, які ўтвараецца рэшткамі глюкозы і фруктозы.

|| прым. цукрозны, .

цукроўка, , ж.

Летні гатунак ігрушы з салодкімі пладамі, а таксама сам плод гэтага дрэва.

цукрысты, .

  1. Які змяшчае ў сабе значную колькасць цукру (у 1 знач.).

    • Цукрыстыя плады.
  2. Які мае структуру цукру.

|| наз. цукрыстасць, .