Verbum

цалок, ✂, м. (разм.).

Чалавек, які метка пападае ў цэль.

цаля, ✂, ж.

Мера даўжыні, адна дванаццатая фута, роўная 2,54 см.

|| прым. цалёвы, ✂.

• Цалёвая дошка.

цаляць, ✂; незак.

1. Старацца папасці ў цэль.

   • Ц. снежкай у сябра.

2. Пападаць, трапляць.

   • Кулі метка цалялі ў мішэнь.

3. перан. Мець намер заняць якое-н. месца, пасаду (разм.).

   • Ц. у начальнікі.

|| наз. цалянне, ✂.

цана, ✂, ж.

1. Грашовае выражэнне вартасці тавару; плата.

   • Зніжэнне цэн.
   • Ц. праезду аўтобусам.

2. цаной (-ою): Ужыв. у значэнні: страціўшы што-н., ахвяраваўшы чым-н., перажыўшы што-н.

   • Дасягнуць перамогі цаной вялікіх страт.
   • Любой цаной дасягнуць мэты.

3. перан. Значэнне, роля чаго-н.

   • Ц. слова.

○

• Адпускная цана — цана, па якой прадаецца прадукцыя.

◊

• У цане (разм.) — дорага каштуе; высока цэніцца.

• Цаны няма каму-чаму (разм. адабр.) — вельмі дарагі, вельмі высокай якасці.

|| прым. цэнасны, ✂.

цаніцца, ✂; незак.

Мець пэўную цану; быць каштоўным.

• Беларускія трактары дорага цэняцца.
• Таленты высока цэняцца.

цаніць, ✂; незак.

1. Вызначаць грашовы кошт каму-, чаму-н.

   • Ц. тавар.

2. Прызнаваць цэннасць, значэнне каго-, чаго-н.

   • Ц. духоўныя якасці чалавека.
   • Ц. дружбу.

цап у знач. вык. (разм.).

Цапнуць.

• Ц. за нагу.

цапаўё, ✂, н.

Тое, што і цапільна.

цапацца, ✂; незак. (разм.).

1. Хапацца рукамі, зубамі, кіпцюрамі і пад.

2. перан. Сварыцца, спрачацца.

   • Ц. з-за дробязі.

|| зак. пацапацца, ✂.

цапаць, ✂; незак. (разм.).

1. Хапаць рукамі, зубамі, кіпцюрамі і пад.

2. Лапаць, мацаць.

   • Не тваё, не цапай!

|| зак. сцапаць, ✂.

|| аднакр. цапнуць, ✂.

|| наз. цапанне, ✂.