Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

лётчык, , м.

Спецыяліст, які кіруе лятальным апаратам.

  • Ваенны л.

|| ж. лётчыца, .

|| прым. лётчыцкі, .

лёха, , ж. (разм.).

  1. Падземны ход.

    • Глыбокая л.
  2. Склеп, падзямелле.

    • Пад палацам каменная л.