Verbum

кружыць, ✂; незак.

1. Застаўляць рухацца па кругу.

   • К. у танцы каго-н.

2. Тое, што і кружыцца (у 2 знач.).

   • Бусел кружыў над старой ліпай.

3. Блукаць, хадзіць, збіўшыся з дарогі.

   • Тры гадзіны кружыла па сасонніку.

|| наз. кружэнне, ✂.

круіз, ✂, м.

Марское падарожжа.

|| прым. круізны, ✂.

крук, ✂, м.

1. Металічны ці драўляны стрыжань з загнутым тупым канцом.

   • Павесіць паліто на к.
   • Зняць дзверы з крукоў.

2. Кароткі металічны прут, загнуты на адным канцы і прымацаваны другім канцом да каната, вяроўкі і пад. для падчэплівання і перамяшчэння грузаў.

   • К. пад’ёмнага крана.

3. Зашчэпка на дзвярах у форме загнутага на канцы металічнага прута, які накідваецца на прабой.

   • Узяць дзверы на к.

4. Лішняя адлегласць пры хадзьбе кружным шляхам.

◊

• Крукам галавы (носа) не дастаць (разм. неадабр.) — пра вельмі ганарыстага чалавека.

• Сядзець крукам (разм.) — вельмі старанна рабіць што-н. (звычайна седзячы).

• Сагнуць у крук каго (разм.) — прымусіць падпарадкавацца.

|| прым. крукавы, ✂.

крумкач, ✂, м.

Вялікая чорная птушка сямейства крумкачовых, якая жывіцца пераважна падлай; груган.

|| прым. крумкачовы, ✂ і крумкачыны, ✂.

• Сямейства крумкачовых (наз.).

крумкачаня, ✂ і крумкачанё, ✂, н.

Птушаня крумкача.

круп, ✂, м.

Вострае запаленне трахеі і гартані, якое суправаджаецца цяжкім дыханнем і задышкай.

|| прым. крупозны, ✂.

крупадзёрка, ✂, ж.

Машына для вырабу круп, а таксама невялікае прадпрыемства, дзе вырабляюць крупы.

крупеня, ✂, ж.

Крупяны суп.

крупіна, ✂, ж.

Асобнае зерне круп.

◊

• Крупіна за крупінай ганяецца з дубінай (разм. жарт.) — пра вельмі рэдкую страву.

|| памянш. крупінка, ✂.

крупінка, ✂, ж.

1. гл. крупіна.

2. Дробная часцінка чаго-н.

   • К. снегу.
   • Ні крупінкі няма (перан. зусім няма).

3. перан. Вельмі малая колькасць чаго-н.

   • Хоць бы к. надзеі.
   • Ні крупінкі праўды.