кружыць, ✂; незак.

  1. Застаўляць рухацца па кругу.

    • К. у танцы каго-н.

  2. Тое, што і кружыцца (у 2 знач.).

    • Бусел кружыў над старой ліпай.

  3. Блукаць, хадзіць, збіўшыся з дарогі.

    • Тры гадзіны кружыла па сасонніку.

|| наз. кружэнне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)