Verbum

бараві́на, ✂, ж.

1. Малады сасновы лес.

   • Грыбныя баравіны.

2. Усё, што расце ў лесе (грыбы, ягады, трава і пад. і абл.).

   • Жанчыны неслі поўныя кашы баравіны.

|| памянш. баравінка, ✂.

|| прым. баравінавы, ✂ і баравінны, ✂.

бараві́нка, ✂, ж.

1. гл. баравіна.

2. Сорт летняй яблыні, а таксама светла-жоўтыя кісла-салодкія плады гэтага дрэва.

   • У садзе спеюць баравінкі.

барада́, ✂, ж.

1. Пярэдняя частка ніжняй сківіцы.

   • Ударыўся барадой аб стол.

2. Валасяное покрыва ніжняй часты твару ў мужчын.

   • Адпусціць бараду.

3. перан. Пра чалавека, які носіць бараду (разм.).

   • Давайце выберам старшынёй бараду.

4. У некаторых жывёл: пучок валасоў, пер’я або мясістыя адросткі пад пярэдняй часткай галавы.

   • Казліная б.

5. Касмыль недапрадзенай кудзелі, воўны.

   • Б. кудзелі.

6. Невялікі кусцік жыта, каля якога спраўляюць дажынкі.

7. Дзіравая барада (разм. жарт.) — пра таго, хто есць і абліваецца стравай.

|| памянш. бародка, ✂.

барада́ты, ✂.

Той, хто аброс барадой (у 2 знач.).

• Б. дзед.

|| наз. барадатасць, ✂.

барада́ч, ✂, м. (разм.).

Чалавек з барадой (у 1 знач.).

• У дзвярах паказаўся незнаёмы б.

баражы́раваць, ✂; незак. (спец.).

Ахоўваць аб’екты ад авіяцыі праціўніка, патруляваць у паветры (пра самалёты).

|| наз. баражыраванне, ✂.

баразна́, ✂, ж.

1. Канаўка на паверхні глебы, зробленая плугам ці іншымі сельскагаспадарчымі прыладамі.

   • Роўныя барозны.

2. перан. Пачынанне ў якой-н. галіне.

|| памянш. баразёнка, ✂.

|| прым. баразённы, ✂.

баразні́ць, ✂; незак.

1. Рабіць барозны чым-н.

   • Плугам б. зямлю.

2. Пакідаць пасля сябе сляды, падобныя на барозны.

   • Б. прасторы акіянаў.

3. перан. Утвараць складкі, маршчыны.

   • Маршчыны баразнілі лоб.

|| зак. збаразніць, ✂.

бара́к, ✂, м.

Лёгкае драўлянае збудаванне для часовага жылля.

• Жыць у бараках.

|| прым. барачны, ✂.

бара́н​¹, ✂, м.

Двухручны рубанак для габлявання дошак.