Verbum

барада́, ​^✂, ж.

1. Пярэдняя частка ніжняй сківіцы.

   • Ударыўся барадой аб стол.

2. Валасяное покрыва ніжняй часты твару ў мужчын.

   • Адпусціць бараду.

3. перан. Пра чалавека, які носіць бараду (разм.).

   • Давайце выберам старшынёй бараду.

4. У некаторых жывёл: пучок валасоў, пер’я або мясістыя адросткі пад пярэдняй часткай галавы.

   • Казліная б.

5. Касмыль недапрадзенай кудзелі, воўны.

   • Б. кудзелі.

6. Невялікі кусцік жыта, каля якога спраўляюць дажынкі.

7. Дзіравая барада (разм. жарт.) — пра таго, хто есць і абліваецца стравай.

|| памянш. бародка, ✂.