бараві́нка, ✂, ж.

  1. гл. баравіна.

  2. Сорт летняй яблыні, а таксама светла-жоўтыя кісла-салодкія плады гэтага дрэва.

    • У садзе спеюць баравінкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)