Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

тлусціць, ; незак.

  1. Вымазваць, зашмальцоўваць што-н. тлушчам, чым-н. тлустым.

  2. Насычаць тлушчамі што-н. у працэсе апрацоўкі (спец.).

    • Т. скуру.

|| наз. тлушчэнне, .

тлушч, , м.

Нерастваральнае ў вадзе масляністае рэчыва, якое ўтрымліваецца ў жывёльных і раслінных тканках.

  • Растапіць т.
  • Рыбін т.

тлушчавы, .

  1. Які змяшчае ў сабе тлушч.

    • Тлушчавая тканка.
  2. Звязаны з апрацоўкай і выкарыстаннем тлушчу.

    • Тлушчавая прамысловасць.
  3. Які атрымаўся ад тлушчу; тлусты.

    • Тлушчавая пляма.

тлушчазаменнік, , м.

Штучны заменнік тлушчаў.

тлушчак, , м.

Тлушчавая падскурная пухліна.