Verbum

лысаваты, ✂.

З невялікай лысінай, не поўнасцю лысы.

|| наз. лысаватасць, ✂.

лысець, ✂; незак.

Паступова станавіцца лысым.

|| зак. аблысець, ✂, злысець, ✂ і палысець, ✂.

|| наз. аблысенне, ✂ і палысенне, ✂.

лысіна, ✂, ж.

1. Месца на галаве, дзе вылезлі і не растуць валасы.

2. Белая пляма на лбе некаторых жывёл.

   • Цяля з лысінай.

3. перан. Пра ўчастак чаго-н., пазбаўлены расліннасці, покрыва (разм.).

|| памянш. лысінка, ✂.

лысы, ✂.

Які мае лысіну, з лысінай.

• Лысая галава.
• Лысае цяля.
• Л. курган (перан. пазбаўлены расліннасці).

◊

• І не лыс Габрусь (разм.) — а яму хоць бы што, нішто не дзейнічае на каго-н.

• Чорта лысага (разм.) — абазначае поўнае адмаўленне чаго-н.

лытка, ✂, ж.

Акруглая частка нагі ад калена да ступні.

• Лыткі пасівералі.

|| прым. лытачны, ✂.

лыч, ✂, м.

1. Выцягнутая пярэдняя частка галавы ў некаторых жывёл.

   • Свіны л.

2. Тое, што і твар (у 1 знач.; груб.).

|| памянш. лычык, ✂.

лычка, ✂, н.

1. гл. лыка.

2. пераважна Вузкія папярочныя нашыўкі на пагонах.

   • Яфрэйтарскія лычкі.