Verbum

цеціва, ✂, ж.

1. Вяроўка, струна, якая сцягвае канцы лука.

2. Туга нацягнутая вяроўка, трос у некаторых механізмах, прыладах (спец.).

   • Ц. лучковай пілы.

3. Бакавая нахіленая бэлька лесвіцы, у якую ўстаўлены канцы прыступкаў (спец.).

цецярук, ✂, м.

Вялікая птушка атрада курыных.

|| прым. цецеруковы, ✂.

цеча, ✂, ж.

1. Пранікненне вадкасці цераз шчыліну, прабоіну.

2. Дзірка, прабоіна, праз якую працякае вадкасць куды-н.

цечка, ✂, ж. (спец.).

Перыяд палавой актыўнасці ў самак млекакормячых.

цешча, ✂, ж.

Жончына маці.

|| прым. цешчын, ✂.

цешыцца, ✂; незак.

1. Адчуваць радасць, задавальненне.

   • Ц. дасягнутымі поспехамі.

2. Радавацца, весяліцца.

   • Цешыліся дарослыя і дзеці, чуліся песні.

3. Забаўляцца, гуляць.

   • Дзіця ц. новай цацкай.

4. Суцяшаць, абнадзейваць сябе.

   • Людзі цешыліся думкай аб лепшым будучым.

|| зак. пацешыцца, ✂.

цешыць, ✂; незак.

1. Выклікаць радасць, задавальняць.

   • Атрыманы ўраджай цешыў хлебароба.

2. Радаваць, весяліць.

   • Усё, што здарылася, яго не цешыла, а засмучала.

3. Забаўляць.

   • Ц. дзіця цацкамі.

4. Суцяшаць, абнадзейваць.

   • Ц. сябе надзеяй на лепшае.

|| зак. пацешыць, ✂.

цёзка, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм.).

Чалавек, які мае аднолькавае з кім-н. імя.

• Мы з ім цёзкі.

цёк, ✂, м.

Цячэнне, плынь.

◊

• Цёкам цячы — моцна цячы.

цёмна... і цёмна-...

Першая частка складаных слоў са знач.:

• 1) цёмнага адцення, напр. цёмна-блакітны, цёмна-буры, цёмна-вішнёвы, цёмна-зялёны, цёмна-карычневы, цёмна-сіні, цёмна-фіялетавы, цёмна-чырвоны, цёмна-шэры;
• 2) з цёмным (у 2 знач.) (у адпаведнасці са значэннем другой часткі складання), напр. цёмнааблічны, цёмнабароды, цёмнавалосы, цёмналісцёвы.