Verbum

дэбіт, ✂, м. (спец.).

Колькасць вады, нафты і іншай вадкасці, а таксама газу, якую дае крыніца ў пэўны прамежак часу.

• Д. нафтавай свідравіны.

|| прым. дэбітны, ✂.

дэбітор, ✂, м. (спец.).

У бухгалтарскай і гаспадарчай практыцы — даўжнік прадпрыемства, арганізацыі, установы.

|| прым. дэбіторскі, ✂.

• Дэбіторская запазычанасць.

дэбош, ✂, м. (разм.).

Скандал з шумам і бойкай.

• Учыніць д.

дэбют, ✂, м.

1. Першае выступленне на сцэне або на новай арэне дзейнасці.

   • Д. у оперным тэатры.
   • Д. маладога паэта.

2. Пачатак шахматнай або шашачнай партыі.

   • Адкрыты д.

|| прым. дэбютны, ✂.

дэбютаваць, ✂; зак. і незак.

Упершыню публічна выступіць (выступаць) на сцэне або на якой-н. арэне дзеяння.

дэбютант, ✂, м.

Той, хто дэбютуе дзе-н.

• Д. выступіў з вялікім поспехам.

|| ж. дэбютантка, ✂.

|| прым. дэбютанцкі, ✂.

дэвальвацыя, ✂, ж. (спец.).

Ажыццяўляемае ў заканадаўчым парадку змяншэнне залатога ўтрымання грашовай адзінкі або зніжэнне курсу нацыянальнай валюты.

|| прым. дэвальвацыйны, ✂.

дэвіз, ✂, м.

1. Кароткае выслоўе, якое выражае кіруючую ідэю паводзін або дзейнасці.

   • Наш д. — наперад!

2. Слова або выслоўе, якое на конкурсах аўтар ставіць на творы замест свайго імя.

   • Праект пад дэвізам «Перамога».

|| прым. дэвізны, ✂.

дэвіяцыя, ✂, ж. (спец.).

1. Адхіленне стрэлкі компаса ад лініі магнітнага мерыдыяна пад уздзеяннем вялікіх мас жалеза, а таксама электрамагнітных палёў.

2. Адхіленне (цела, што рухаецца) ад зададзенага напрамку (напр. самалёта, судна, кулі, снарада) пад уплывам якіх-н. выпадковых прычын.

|| прым. дэвіяцыйны, ✂.

дэгазатар, ✂, м.

1. Апарат для дэгазацыі.

2. Асоба, якая праводзіць дэгазацыю.

3. Сродак, рэчыва для дэгазацыі.

|| прым. дэгазатарскі, ✂.