дэвіяцыя, ✂, ж. (спец.).

  1. Адхіленне стрэлкі компаса ад лініі магнітнага мерыдыяна пад уздзеяннем вялікіх мас жалеза, а таксама электрамагнітных палёў.

  2. Адхіленне (цела, што рухаецца) ад зададзенага напрамку (напр. самалёта, судна, кулі, снарада) пад уплывам якіх-н. выпадковых прычын.

|| прым. дэвіяцыйны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)