Verbum

кроватачыць, ✂; незак.

Выдзяляць кроў.

• Рана пачала к.

кровацячэнне, ✂, н.

Выцяканне крыві з крывяносных сасудаў.

• К. з вены.

кроіць, ✂; незак.

1. Разразаць (матэрыю, футра і пад.) на кавалкі пэўнай велічыні, выразаць па мерцы часткі чаго-н.

   • К. сукно.
   • К. боты.
   • К. халат.

2. Адразаць часткі ад цэлага або разразаць на кавалкі чым-н. вострым.

   • К. хлеб.
   • К. лыка.

3. перан. Прыносіць каму-н. душэўны боль (разм.).

   • К. сэрца.

|| зак. выкраіць, ✂ і скроіць, ✂.

|| наз. кройка, ✂.

• Курсы кройкі і шыцця адзення.

|| наз. краенне, ✂ і крой, ✂.

|| прым. кроільны, ✂.

крой, ✂, м.

1. гл. кроіць.

2. Фасон, пакрой (спец.).

   • Прамога крою касцюм.

крок, ✂, м.

1. Рух нагой пры хадзьбе, бегу, а таксама адлегласць ад нагі да нагі пры такім руху.

   • Ступіць на к. уперад.
   • Памераць крокамі пакой.
   • У калідоры чуліся гулкія крокі (гукі, што ўтвараюцца пры хадзьбе).
   • Адзін к. (зусім блізка).
   • За два ці тры крокі (вельмі блізка).
   • Горад усяго на сто крокаў.
   • Кроку не ступіць без каго-, чаго-н. (перан. не абысціся без чыёй-н. дапамогі).
   • На кожным кроку (усюды).
   • Не даваць кроку ступіць (перан. не даваць самастойна дзейнічаць).
   • Першы к. (перан. самы пачатковы перыяд якіх-н. дзеянняў або дзейнасці).

2. звычайна мн. Тэмп руху пры хадзьбе.

   • Прыбавіць кроку (пайсці хутчэй).
   • Шпаркім крокам.

3. перан. Дзеянне, учынак.

   • Рашучы к.
   • Няправільны к.

4. перан. Этап у развіцці чаго-н.

   • К. у развіцці навукі.
   • Новы к. у асваенні касмічнай прасторы.

крокамер, ✂, м.

1. Прыбор для вымярэння пройдзенай адлегласці ў кроках.

2. Прыбор для вымярэння кроку ў якім-н. устройстве.

|| прым. крокамерны, ✂.

кроква, ✂, ж.

Апора, аснова для страхі — два брусы, злучаныя верхнімі канцамі пад вуглом, а ніжнімі прымацаваныя да бэлек або да верхняга вянца падоўжных сцен.

|| прым. кроквенны, ✂.

кроль, ✂, м.

Стыль спартыўнага плавання, пры якім робяцца пераменныя грабкі паўсагнутымі рукамі.

• Плысці кролем.

крона​¹, ✂, ж.

Верхняя галіністая частка дрэва з яго лісцем.

• Пад кронамі дубоў.

крона​², ✂, ж.

Грашовая адзінка ў Чэхіі, Даніі, Нарвегіі, Швецыі і некаторых іншых краінах Заходняй Еўропы.