крок,
-
Рух нагой пры хадзьбе, бегу, а таксама адлегласць ад нагі да нагі пры такім руху.
- Ступіць на к. уперад.
- Памераць крокамі пакой.
- У калідоры чуліся гулкія крокі (гукі, што ўтвараюцца пры хадзьбе).
- Адзін к. (зусім блізка).
- За два ці тры крокі (вельмі блізка).
- Горад усяго на сто крокаў.
- Кроку не ступіць без каго-, чаго
-н. (перан. не абысціся без чыёй-н. дапамогі). - На кожным кроку (усюды).
- Не даваць кроку ступіць (
перан. не даваць самастойна дзейнічаць). - Першы к. (
перан. самы пачатковы перыяд якіх-н. дзеянняў або дзейнасці).
-
звычайна
мн. Тэмп руху пры хадзьбе.- Прыбавіць кроку (пайсці хутчэй).
- Шпаркім крокам.
-
перан. Дзеянне, учынак.- Рашучы к.
- Няправільны к.
-
перан. Этап у развіцці чаго-н. - К. у развіцці навукі.
- Новы к. у асваенні касмічнай прасторы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)