кроіць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Разразаць (матэрыю, футра і пад.) на кавалкі пэўнай велічыні, выразаць па мерцы часткі чаго-н.

    • К. сукно.
    • К. боты.
    • К. халат.

  2. Адразаць часткі ад цэлага або разразаць на кавалкі чым-н. вострым.

    • К. хлеб.
    • К. лыка.

  3. пераноснае значэнне: Прыносіць каму-н. душэўны боль (размоўнае).

    • К. сэрца.

|| закончанае трыванне: выкраіць і скроіць.

|| назоўнік: кройня.

  • Курсы кройкі і шыцця адзення.

|| назоўнік: краенне і крой.

|| прыметнік: кроільны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)