Verbum

чысцёха, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм.).

Пра таго, хто вельмі любіць чысціню і імкнецца да чысціні.

• Жонка мая вялікая ч.

чысцік​¹, ✂, м.

Травяністая расліна сямейства губакветных з кветкамі, сабранымі ў мяцёлкі і шурпата-валасістым сцяблом.

чысцік​², ✂, м.

Марская птушка атрада чысцікавых, якая жыве на скалах па берагах паўночных мораў.

|| прым. чысцікавы, ✂.

чысцілішча, ✂, н.

Паводле вучэння каталіцкай царквы: месца, дзе душы нябожчыкаў ачышчаюцца ад грахоў, перш чым папасці ў рай.

|| прым. чысцілішчны, ✂.

чысцільшчык, ✂, м.

Работнік, які займаецца чысткай чаго-н.

• Ч. дымаходаў.
• Ч. ботаў.

|| ж. чысцільшчыца, ✂.

чысціня, ✂, ж.

Тое, што і чыстата.

чысціцца, ✂; незак.

Чысціць (у 1 знач.) сябе ці сваё адзенне, абутак.

|| зак. вычысціцца, ✂ і пачысціцца, ✂.

|| наз. чышчанне, ✂ і чыстка, ✂.

чысціць, ✂; незак.

1. Рабіць чыстым, здымаючы гразь, пыл і пад. з паверхні чаго-н.

   • Ч. касцюм.
   • Ч. снег.

2. Здымаць лупіны, скуру, луску і пад. (з гародніны, садавіны, рыбы і інш.; разм.).

   • Ч. бульбу.
   • Ч. рыбу.

3. Вызваляць ад смецця, ад шкодных элементаў.

   • Ч. зубы.
   • Ч. сад.

4. перан. Абкрадаць, рабаваць (разм.).

5. перан. Лаяць каго-н., сварыцца на каго-н. (разм.).

|| зак. вычысціць, ✂, ачысціць, ✂ і пачысціць, ✂.

|| наз. чыстка, ✂, чышчанне, ✂ і ачыстка, ✂.

|| прым. чысцільны, ✂.

чытабельны, ✂ (разм.).

Тое, што і чытэльны.

• Ч. почырк.

|| наз. чытабельнасць, ✂.

чытальнасць, ✂, ж.

Пашыранасць, папулярнасць якога-н. твора сярод чытачоў.