чысціць, ; незак.

  1. Рабіць чыстым, здымаючы гразь, пыл і пад. з паверхні чаго-н.

    • Ч. касцюм.
    • Ч. снег.
  2. Здымаць лупіны, скуру, луску і пад. (з гародніны, садавіны, рыбы і інш.; разм.).

    • Ч. бульбу.
    • Ч. рыбу.
  3. Вызваляць ад смецця, ад шкодных элементаў.

    • Ч. зубы.
    • Ч. сад.
  4. перан. Абкрадаць, рабаваць (разм.).

  5. перан. Лаяць каго-н., сварыцца на каго-н. (разм.).

|| зак. вычысціць, , ачысціць, і пачысціць, .

|| наз. чыстка, , чышчанне, і ачыстка, .

|| прым. чысцільны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)