чысціць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Рабіць чыстым, здымаючы гразь, пыл і пад. з паверхні чаго-н.

    • Ч. касцюм.
    • Ч. снег.
  2. Здымаць лупіны, скуру, луску і пад. (з гародніны, садавіны, рыбы і інш.; размоўнае).

    • Ч. бульбу.
    • Ч. рыбу.
  3. Вызваляць ад смецця, ад шкодных элементаў.

    • Ч. зубы.
    • Ч. сад.
  4. пераноснае значэнне: Абкрадаць, рабаваць (размоўнае).

  5. пераноснае значэнне: Лаяць каго-н., сварыцца на каго-н. (размоўнае).

|| закончанае трыванне: вычысціць, ачысціць і пачысціць.

|| назоўнік: чыстка, чышчанне і ачыстка.

|| прыметнік: чысцільны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)