чысціць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Рабіць чыстым, здымаючы гразь, пыл і пад. з паверхні чаго-н.
- Ч. касцюм.
- Ч. снег.
-
Здымаць лупіны, скуру, луску і пад. (з гародніны, садавіны, рыбы і інш.; размоўнае).
- Ч. бульбу.
- Ч. рыбу.
-
Вызваляць ад смецця, ад шкодных элементаў.
- Ч. зубы.
- Ч. сад.
-
пераноснае значэнне: Абкрадаць, рабаваць (размоўнае).
-
пераноснае значэнне: Лаяць каго-н., сварыцца на каго-н. (размоўнае).
|| закончанае трыванне: вычысціць, ачысціць і пачысціць.
|| назоўнік: чыстка, чышчанне і ачыстка.
|| прыметнік: чысцільны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)