хандра́
[ад гр. (hypo)chondria = жывот, вантробы]
маркотны, сумны настрой; туга.
ханжа́
(тур. chadžy, ад ар. hadji = паломнік)
прытворна набожны або прытворна дабрадушны чалавек, крывадушнік.