Verbum

сена́т

(лац. senatus)

1) вышэйшы орган дзяржаўнай улады ў Старажытным Рыме рэспубліканскага перыяду;

2) вышэйшая судова-адміністрацыйная ўстанова ў царскай Расіі;

3) верхняя заканадаўчая палата парламента ў ЗІПА, Францыі і некаторых іншых краінах.

сені́льны

(лац. senilis)

мед. старэчы (напр. с. псіхоз).

сенса́цыя

(фр. sensation, ад лац. sensus = пачуццё, адчуванне)

1) моцнае ўражанне ад якой-н. падзеі, паведамлення;

2) з’ява, паведамленне, якое выклікае ўсеагульную цікавасць, узбуджэнне.

сентэ́нцыя

(лац. sententia = думка, меркаванне)

выслоўе павучальнага характару (напр. выслухваць сентэнцыі).