Verbum

нава́тар

(лац. novator = абнавіцель)

той, хто выкарыстоўвае новыя, прагрэсіўныя метады і прыёмы ў сваёй дзейнасці.

нава́цыя

(лац. novatio = абнаўленне, змяненне)

1) новаўвядзенне;

2) спыненне раней прынятых абавязацельстваў з прыняццем новых (напр. н. дагавору).

наве́ла

(іт. novella, ад лац. novus = новы)

1) невялікі празаічны твор са строгай кампазіцыяй, адсутнасцю апісальнасці і нечаканым фіналам;

2) юр. змена, якую новы закон уносіць у дзеючае заканадаўства.