Verbum

блака́да

(англ. blockade)

1) акружэнне войск праціўніка (горада, крэпасці) для знішчэння ці паланення;

2) эканамічная і фінансавая ізаляцыя якой-н. дзяржавы, каб прымусіць яе выканаць пэўныя ўмовы, патрабаванні;

3) выключэнне функцыі якога-н. органа або сістэмы ў арганізме.

блакно́т

(фр. bloc-notes = літар. блок запісаў)

сшытак з адрыўнымі лістамі для нататак.

бланк

(фр. blanc = белы)

ліст паперы з друкаваным загалоўкам установы, прадпрыемства або з часткова надрукаваным тэкстам, астатняя частка якога запаўняецца пры неабходнасці.