Verbum

калумні́ст

(англ. columnist, ад columna = калонка, слупок)

журналіст, аглядальнік, які вядзе пастаянную калонку ў якім-н. друкаваным выданні, напр. у. газеце.

калье́

(фр. collier, ад лац. collum = шыя)

шыйнае ўпрыгожанне з каштоўных камянёў з падвескамі.

калькуля́цыя

(лац. calculatio)

вылічэнне сабекошту прадукцыі, велічыні выдаткаў і інш.

камбата́нт

(фр. combattant)

асоба ў міжнародным праве, якая ў час вайны ўваходзіць у склад узброеных сіл і непасрэдна прымае ўдзел у ваенных дзеяннях.

камбіна́цыя

(лац. combinatio = злучэнне)

1) спалучэнне, узаемазвязанае размяшчэнне чаго-н. (напр. к. лічбаў);

2) перан. хітрыкі, загадзя абдуманы манеўр для дасягнення якой-н. мэты (напр. спрытная к.);

3) сукупнасць аб’яднаных адной задумай прыёмаў, дзеянняў (напр. шахматная к.);

4) жаночая сарочка, якую надзяваюць непасрэдна пад сукенку.

каме́дыя

(лац. comoedia, ад гр. komodia)

1) драматычны твор з вясёлым, гумарыстычным або сатырычным зместам;

2) перан. прытворства, крывадушнае разыгрыванне якой-н. ролі з пэўнай мэтай (напр. ламаць камедыю).

камента́рый

(лац. commentarius)

1) тлумачэнні, паясненні да яксга-н. друкаванага тэксту;

2) тлумачальныя і крытычныя заўвагі з выпадку якой-н. падзеі (гістарычнай, палітычнай, спартыўнай і інш.).

камента́тар

(лац. commentator)

1) аўтар каментпарыя 1 (напр. к. тэксту);

2) журналіст, які вядзе рэпартаж з месца падзей, асвятляе ў друку, на радыё і тэлебачанні пэўная кола падзей (напр. к. спартыўных перадач, к. па знешнепалітычных пытаннях).

ка́мера

(лац. camera)

1) памяшканне асобага, спецыяльнага прызначэння (напр. дэзінфекцыйная к., турэмная к.);

2) закрытая прастора ў якой-н. машыне, прыборы, збудаванні (напр. к. фотаапарата, к. шлюза);

3) унутраная гумавая абалонка пад шынай аўтамабіля, пакрышкай мяча, якая напампоўваецца паветрам.

камерса́нт

(фр. commerçant, ад лац. commercium = гандаль)

той, хто займаецца камерцыяй.