Verbum

тэрміна́л

(англ. terminal, ад лац. terminalis = заключны, канчатковы)

1) інф. устройства ў ЭВМ, прызначанае для ўводу інфармацыі і вываду яе пасля апрацоўкі;

2) частка порта, дзе апрацоўваюцца кантэйнерныя і пакетаваныя грузы.

тэро́р

(лац. terror = страх, жах)

1) гвалт, які даходзіць да фізічнага знішчэння праціўнікаў;

2) празмерная жорсткасць у адносінах да каго-н., запалохванне (напр. палітычны т.).

тэрыто́рыя

(лац. territorium, ад terra = зямля)

1) зямельная прастора з пэўнымі межамі (напр. т. раёна, т. горада);

2) вобласць распаўсюджання якіх-н. з’яў (напр. моўная т.).

тэст

(англ. test = выпрабаванне, даследаванне)

1) стандартнае заданне для выяўлення разумовых здольнасцей, схільнасцей, валявых якасцей чалавека;

2) апытальнік для сацыялагічнага абследавання.

тэтрало́гія

(гр. tetralogia, ад tetra = чатыры + logos = слова)

чатыры творы аднаго аўтара (у літаратуры, музыцы, кіно), звязаныя адзінствам задумы і пераемнасцю сюжэта (параўн. дылогія, трылогія).

тэхнакра́т

(ад гр. techne = майстэрства + kratos = улада)

прадстаўнік тэхнакратыі.

тэхнакра́тыя

(ад гр. techne = майстэрства + kratos = улада)

напрамак у грамадскай думцы, які лічыць, што грамадства можа рэгулявацца рацыянальнымі прынцыпамі, што выпрацавалі вучоныя, інжынеры, тэхнікі (тэхнакраты).

тэхнало́гія

(ад гр. techne = майстэрства + logos = навука, вучэнне)

1) сукупнасць метадаў апрацоўкі матэрыялаў у працэсе вытворчасці і іх навуковае апісанне (напр. т. зваркі);

2) перан. сукупнасць прыёмаў, якія выкарыстоўваюцца ў якой-н. справе, майстэрстве (напр. т. творчасці).

тэхнапо́ліс

(ад гр. techne = майстэрства + polis = горад)

буйны прамысловы, навуковы цэнтр, горад.

тэхнатро́ніка

(англ. technotronic)

тэхніка з выкарыстаннем электронікі, якая ўплывае на развіццё грамадства.