Verbum

экано́мікс

(англ. economics, ад гр. oikonomike = эканоміка)

галіна эканамічнай навукі, якая раскрывае на макра- і мікраўзроўнях законы бізнесу, метады гаспадарання і інш.

экано́мія

(гр. oikonomia = загадванне гаспадаркай)

1) ашчаднасць, беражлівасць пры расходаванні чаго-н.;

2) уст. буйная памешчыцкая гаспадарка;

3) выгада, якая атрымліваецца пры ашчадным расходаванні чаго-н.

эквала́йзер

(англ. equaliser)

радыёэлектроннае ўстройства ў высокаякасных стэрэафанічных комплексах, рэгулятар частотных характарыстык гуку, тэмбру.

эквівале́нт

(лац. aequivalens, -ntis = раўназначны, раўнацэнны)

1) што-н. раўназначнае чаму-н., здольнае поўнасцю замяніць яго (напр. механічны э. цяпла);

2) тавар, які выражае вартасць іншых тавараў, на якія ён абменьваецца.

эквілібры́ст

(ад лац. aequilibris = які знаходзіцца ў раўнавазе)

1) цыркавы артыст, які займаецца эквілібрыстыкай 1;

2) перан. чалавек, які праяўляе незвычайную спрытнасць, выкрутлівасць у паводзінах, спрэчках.

эквілібры́стыка

(ад лац. aequilibritas = раўнавага)

1) жанр цыркавога мастацтва, заснаваны на ўменні выканаўцы рабіць складаныя акрабатычныя практыкаванні, захоўваць раўнавагу ў разнастайных становішчах;

2) перан. уменне лёгка прыстасоўвацца, лавіраваць у розных абставінах.

экзальта́цыя

(лац. exaltatio)

крайне ўзбуджаны стан, хваравітая ўзбуджанасць.

экза́рх

(гр. eksarchos = кіраўнік, галава)

галава царкоўнай акругі ў праваслаўнай царкве.

экзатэры́чны

(гр. eksoterikos = знешні)

агульнадаступны, прызначаны для неазнаёмленых з містычным, рэлігійным вучэннем (проціл. эзатэрычны).

э́кзіт-пол

(англ. exit-poll, ад exit = выхад + poll = падлік галасоў)

апытанне асоб, якія прымалі ўдзел у выбарах, аб выніках галасавання пры іх выхадзе з выбарчага ўчастка.