Verbum

паліме́ры

(гр. polymeres, ад polys = шматлікі + meros = частка)

высокамалекулярныя хімічныя злучэнні, якія складаюцца з аднародных, што паўтараюцца, груп атамаў і шырока прымяняюцца ў тэхніцы.

паліндро́м

(гр. palindromos = які вяртаецца)

слова або словазлучэнне, якое аднолькава чытаецца злева направа і справа налева (напр. казак, дом мод).

палірава́ць

(ням. polieren, ад лац. polire = рабіць гладкім)

надаваць прадмету гладкі, люстраны выгляд шляхам націрання (напр. п. мэблю).

палі́тык

(гр. politikos = палітычны)

1) палітычны дзеяч;

2) перан. той, хто выяўляе такт і ўменне ў адносінах з людзьмі.

палі́тыка

[гр. politike (techne) = уменне кіраваць дзяржавай]

1) дзейнасць органаў дзяржаўнай улады, партый, грамадскіх груп у галіне ўнутрыдзяржаўнага кіравання і міжнародных адносін, адпаведная іх інтарэсам і мэтам (напр. п. мірнага суіснавання);

2) сукупнасць пытанняў і падзей унутранага і міжнароднага грамадскага жыцця;

3) характар чыіх-н. паводзін, накіраваны на дасягненне пэўнай мэты (напр. мне твая п. вядома).

паліяты́ў

(фр. palliatif, ад лац. palliatus = прыкрыты)

1) лякарства або іншы сродак, які дае часовую палёгку хвораму, але не вылечвае хваробу;

2) перан. сродак, які дае часовы выхад з цяжкага становішча; паўмера.

палтэрге́йст

(ням. Poltergeist, ад Polter = шум + Geist = дух)

1) містычны дух, нябачная істота, якой прыпісваюць розныя непрыемныя з’явы ў доме, што звычайна суправаджаюцца шумам;

2) з’явы перамяшчэння або знікнення прадметаў, якія адбываюцца дома і тлумачацца выхадкамі дамавіка, духа.

пальпа́цыя

(лац. palpatio = абмацванне)

мед. метад абследавання органаў хворага шляхам абмацвання пальцамі або далонямі рук.

паля́рны

(с.-лац. polaris)

1) які знаходзіцца на полюсе або ў раёне полюса (напр. п-ая станцыя, п. дзень);

2) перан. супрацьлеглы (напр. п-ыя погляды).

пампе́зны

(фр. pompeux, pompeuse, ад лац. pompa = урачыстае шэсце)

разлічаны на знешні эфект, пышны, урачысты (напр. п-ая сустрэча, п-ыя прамовы).