Verbum

крымінаге́нны

(ад лац. crimen, -minis = злачынства + + гр. genos = паходжанне)

які садзейнічае злачыннасці, стварае крымінальную абстаноўку (напр. к-ая сітуацыя, к-ае асяроддзе).

крыміна́льны

(лац. criminalis)

звязаны са злачынствам, злачынны (напр. к. выпадак).

кры́тыка

[фр. critique, ад гр. kritike (techne) = майстэрства разбіраць]

1) разбор, абмеркаванне чаго-н. з мэтай выявіць недахопы, даць ацэнку;

2) літаратурны жанр, задачай якога з’яўляецца ацэнка твораў літаратуры, навукі, мастацтва.

крытэ́рый

(фр. critérium, ад гр. kriterion = сродак для меркавання)

мерка, з якой падыходзяць да ацэнкі чаго-н. (напр. практыка — к. ісціны).

крэату́ра

(лац. creatura = тварэнне)

стаўленік уплывовай асобы, паслухмяны выканаўца яе волі.

крэаты́ўны

(англ. creative, ал лац. creatio = тварэнне)

творчы, стваральны.

крэ́да

(лац. credo = веру)

1) сімвал веры ў каталіцкай царкве;

2) перан. чые-н. цвёрдыя перакананні, погляды, асновы светапогляду (напр. жыццёвае к., навуковае к.).

крэды́т

(ням. Kredit, ад лац. creditum = доўг)

1) выдача ў доўг грошай або тавараў з растэрміноўкай выплаты (напр. доўгатэрміновы к.);

2) грашовая сума, выдзеленая дзяржавай для пэўнай мэты (напр. к. на жыллёвае будаўніцтва).

крэдыто́р

(лац. creditor)

асоба або ўстанова, якія даюць у крэдыт грошы або тавары (параўн. дэбітор).

крэк

(англ. crack)

1) наркотык, атрыманы сінтэтычным шляхам;

2) скура, якая прайшла спецыяльную тэрмаапрацоўку і мае зярністую структуру.