Verbum

ра́лі

(англ. raily = збор)

спартыўныя спаборніцтвы на спецыяльна падрыхтаваных аўтамабілях або матацыклах паводле зададзенага рэжыму руху.

рамаза́н, рамада́н

(тур. ramazan, ар. ramadan)

дзевяты месяц мусульманскага месячнага календара, а таксама саракадзённы строгі пост у мусульман у гэтую пару.

раманты́зм

(фр. romantisme)

1) напрамак у літаратуры і мастацтве канца XVIII — першай чвэрці XIX ст., які ўзнік у барацьбе з класіцызмам і імкнуўся да паказу ідэальных герояў, іх інтарэсаў і пачуццяў;

2) творчы метад у літаратуры і мастацтве, прасякнуты імкненнем у яркіх вобразах паказаць высокае прызначэнне чалавека;

3) светапогляд, пранікнуты ідэалізацыяй рэчаіснасці, летуценнай сузіральнасцю.

рама́нтык

(фр. romantique = рамантычны)

1) паслядоўнік рамантызму;

2) той, хто схільны да летуценнасці, да ідэалізацыі людзей і жыцця.

рама́нтыка

(фр. romantique = рамантычны)

незвычайнасць. нязведанасць чаго-н., якая выклікае эмацыянальныя, прыўзнятыя адносіны (напр. р. далёкіх падарожжаў).

ра́мпа

(фр. rampe)

1) нізкі бар’ер, які аддзяляе авансцэну ад глядзельнай залы;

2) асвятляльная апаратура, якая змяшчаецца за такім бар’ерам.

ранг

(ням. Rang, ад фр. rang = рад)

1) ступень адрознення, чын, званне (напр. дыпламатычныя рангі, капітан першага рангу);

2) катэгорыя, разрад якіх-н. прадметаў, з’яў, асоб (напр. работнікі высокага рангу).

рандэву́

(фр. rendez-vous = літар. прыходзьце)

1) дамоўленае раней спатканне, пераважна любоўнае;

2) вызначанае месца сустрэчы караблёў у моры, а таксама сама сустрэча.

ранжы́́р

(ням. Rangierung, ад фр. ranger = ставіць у рад)

1) пастраенне людзей па росце ў адну шарэнгу;

2) перан. пэўны парадак у чым-н., устаноўлены правіламі і традыцыямі.

ра́нча

(ісп. rancho)

1) сядзіба ў краінах Лацінскай Амерыкі;

2) ферма, звычайна жывёлагадоўчая, у ЗША.