Verbum

ро́лер

(англ. roller)

аматар катання на ролікавых каньках.

ро́лінг

(англ. rolling)

сп. катанне на спецыяльнай дошцы на роліках.

ро́ўмінг

(англ. roaming)

пашырэнне прасторы дзеяння мабільнай сувязі.

ру́брыка

(лац. rubrica, ад ruber = чырвоны)

1) загаловак раздзела ў газеце, часопісе і інш.;

2) раздзел тэксту, падраздзяленне (напр. разнесці лічбы па рубрыках).

рудыме́нт

(лац. rudimentum = зачатак; пачатковая ступень)

1) астаткавы, недаразвіты орган, які страціў у працэсе эвалюцыі сваё асноўнае значэнне, напр. вочы ў крата, хваставыя пазванкі і апендыкс у чалавека;

2) перан. астатак, рэшткі якой-н. з’явы.

руле́т

(фр. roulette, ад rouler = каціць)

1) ежа з сечана га мяса з вараным яйкам ці іншай начынкай, запечанага ў выглядзе прадаўгаватага акруглага кавалка;

2) кумпяк, з якога вынята костка і якому нададзена форма каўбасы;

3) пірог з цеста, згорнутага ў некалькі слаёў з салодкай начынкай.

руле́тка

(фр. roulette, ад rouler = каціць)

1) інструмент для вымярэння ў выглядзе вузкай (пераважна стальной) стужкі з дзяленнямі, якая накручваецца на валік, змешчаны ў футляры;

2) прыстасаванне для азартнай гульні ў выглядзе рухомага круга з нумараванымі ямкамі, па якім коціцца шарык, а таксама сама гэта гульня.

ру́пар

(гал. roeper)

1) труба з расшыраным канцом для ўзмацнення гуку;

2) перан. той, хто распаўсюджвае якія-н. ідэі, погляды.

руці́на

(фр. routine, ад route = дарога, напрамак)

застой, кансерватыўнасць, боязь новага.

руцінёр

(фр. routinier)

чалавек, схільны да руціны, пазбаўлены пачуцця новага.