Verbum

клані́раваць

(англ. clone, ад гр. klon = парастак)

мед., біял. размнажаць клеткі або арганізмы бясполым, вегетатыўным шляхам, атрымліваючы цалкам падобныя экзэмпляры ад агульнага продка.

класіфіка́цыя

(фр. classification, ад лац. classis = paзрад + facere = рабіць)

размеркаванне якіх-н. прадметаў, з’яў, паняццяў па класах, групах, разрадах на падставе пэўных агульных прымет (напр. к. моў, к. раслін).

клаўстрафо́бія

(фр. claustrophobie, ад лац. claustrum = закрытае памяшканне + phobos = страх)

назойлівае пачуццё страху, боязь закрытай прасторы як від псіхічнага расстройства.

клептама́нія

(ад гр. klepto = краду + mania = захапленне, цяга)

неадольнае хваравітае імкненне да крадзяжу, якое выклікаецца некаторымі псіхічнымі захворваннямі.

клерыкалі́зм

(фр. cléricalisme, ад с.-лац. clericalis = царкоўны)

ідэалагічная і палітычная плынь, якая імкнецца ўзмацніць уплыў царквы на грамадска-палітычнае і культурнае жыццё краіны.

кліе́нт

(лац. cliens, -ntis)

1) пастаянны наведвальнік, пакупнік, заказчык;

2) асоба, якая карыстаецца паслугамі адваката, натарыуса і г. д.

клік

(англ. click)

інф. пстрычка па мышы (пры працы на камп’ютэры).

клі́ка

(фр. clique = банда)

група людзей, якія імкнуцца любымі сродкамі дасягнуць якіх-н. карыслівых мэт (напр. прыдворная к.).

клі́мат

(гр. klima, -atos = нахіл)

1) шматгадовы рэжым надвор’я, уласцівы пэўнай мясцовасці ў залежнасці ад геаграфічных абставін (напр. вільготны к., умераны к.);

2) перан. абстаноўка, умовы існавання каго-н., чаго-н. (напр. у аддзеле склаўся нездаровы к.).

клі́ніка

(гр. klinike = лячэнне)

стацыянарная лячэбная ўстанова, дзе лячэнне хворых спалучаецца з навукова-даследчай і вучэбнай работай.