Verbum

тэлегра́ф

(ад гр. tele = далёка + grapho = пішу)

1) сістэма сувязі, якая забяспечвае хуткую перадачу паведамленняў на адлегласць пры дапамозе электрычных сігналаў па правадах;

2) установа, дзе прымаюцца і адпраўляюцца такія паведамленні.

тэлекінэ́з

(ад гр. tele = далёка + kinesis = рух, перамяшчэнне)

перамяшчэнне матэрыяльных прадметаў без дакранання да іх, толькі напружаннем волі чалавека.

тэ́лекс

[англ. telex, ад tel(egraph) = тэлеграф + ex(change) = абмен]

1) міжнародная сетка абаненцкага тэлеграфавання, абсталяваная аўтаматычнымі тэлеграфнымі станцыямі;

2) апарат для такога тэлеграфавання;

3) паведамленне, атрыманае па такім апараце (напр. атрымаць т.).

тэлепа́тыя

(ад гр. tele = далёка + pathos = пачуццё)

здольнасць некаторых людзей перадаваць думкі і пачуцці на адлегласць.

тэлета́йп

(англ. teletype, ад гр. tele = далёка + англ. type = адбітак)

літарадрукавальны апарат для прыёму і перадачы тэкстаў па тэлеграфных каналах сувязі.

тэлефа́кс

(ад гр. tele = далёка + лац. fac simile = рабі падобнае)

тое, што і факс.

тэлешо́у

(англ. teleshow, ад гр. tele = далёка + англ. show = відовішча)

яркае сцэнічнае відовішча з удзелам зорак эстрады, цырка, балета, якое трансліруецца па тэлебачанні.

тэлэві́зар

(англ. televisor, ад гр. tele = далёка + лац. visor = які бачыць)

апарат для прыёму зрокавых перадач і іх гукавога суправаджэння.

тэ́ма

(гр. thema)

1) прадмет апісання, адлюстравання, даследавання, размовы (напр. т. рамана, т. даклада);

2) асноўны матыў музычнага твора (напр. т. з варыяцыямі).

тэмп

(іm. tempo, ад лац. tempus = час)

1) хуткасць выканання музычнага твора (напр. т. песні);

2) ступень хуткасці ў ажыццяўленні чаго-н. (напр. т. будаўніцтва).