Verbum

кабрыяле́т

(фр. cabriolet)

1) лёгкі двухколы экіпаж з адным сядзеннем без козлаў;

2) кузаў легкавога аўтамабіля з адкідным верхам.

ка́ва

(польск. kawa, ад ар. kahva)

тое, што і кофе.

кавале́р

(польск. kawaler < фр. cavalier, ад іт. cavaliere)

1) член рыцарскага ордэна ў перыяд сярэдневякоўя;

2) мужчына, які танцуе ў пары з дамай, суправаджае яе на прагулцы і г. д.;

3) нежанаты малады чалавек;

4) асоба, узнагароджаная ордэнам.

кавалька́да

(фр. cavalcade, ад іт. cavalcata)

група коннікаў, якія едуць разам.

каварда́к

(цюрк. kavyrdak = смажанае мяса)

сумятня, неразбярыха.

каве́рна

(лац. caverna)

1) мед. поласць, якая ўтвараецца ў органах цела ў выніку разбурэння тканкі хваробай, напр. у лёгкіх, печані, нырках;

2) геал. пустата, поласць у горнай пародзе.

каве́рынг

(англ. covering)

водкуп прададзеных раней каштоўных папер, кантрактаў, тавараў для спынення абавязацельстваў па здзелках на тэрмін, заключаных біржавымі спекулянтамі.

кавя́рня

(польск. kawiarnia, ад kawa < ар. kahva)

тое, што і кафэ.

каго́рта

(лац. cohors, -rtis)

1) атрад войска ў Старажытным Рыме, які складаў дзесятую частку легіёна;

2) перан. моцна згуртаваная група людзей, аб’яднаных агульнай мэтай.

када́стр

(фр. cadastre, ад с.-лац. cadastrum = спіс падаткаплацельшчыкаў)

сістэматычны збор звестак аб чым-н., які з’яўляецца асновай для рашэння пэўных народна-гаспадарчых задач (напр. к. зямельны, к. месцанараджэнняў радовішчаў карысных выкапняў).