Verbum

істэры́я

(фр. hysterie, ад гр. hystera = матка)

1) нервовае захворванне, якое праяўляецца ў прыпадках, павышанай раздражняльнасці, сутаргавым смеху са слязамі;

2) перан. нервозная ліхаманкавая дзейнасць (напр. ваенная і.).

іудаі́зм

(п.-лац. iudaismus, ад лац. iudaicus = яўрэйскі)

рэлігія, пашыраная сярод яўрэяў; заснавана на Старым Запавеце і Талмудзе; афіцыйная рэлігія Ізраіля.

іўры́т

(ням. Ivrit, ад гр. hebraios = яўрэй)

сучасная мадыфікацыя старажытнаяўрэйскай мовы, афіцыйная мова Ізраіля.

ішэмі́я

(ад гр. ischo = затрымліваю + haima = кроў)

мед. малакроўе органа ці асобнага яго ўчастка з-за абмежаванага прытоку крыві пры закупорцы або спазмах артэрыі, якая яго жывіць.