Verbum

персана́ж

(фр. personnage, ад лац. persona = асоба)

дзеючая асоба ў мастацкім творы, у жанравым жывапісе.

персана́л

(лац. personalis = асабовы)

склад супрацоўнікаў якой-н. установы, прадпрыемства, а таксама група работнікаў адной прафесіі, аднаго полу (напр. п. лабараторыі, медыцынскі п., жаночы п.).

персана́льны

(лац. personalis = асабовы)

які датычыцца толькі пэўнай асобы або ажыццяўляецца пэўнай асобай (напр. п-ае запрашэнне, п-ая адказнасць).

персо́на

(лац. persona)

1) іран. асоба (напр. важная п., уласнай персонай — сам, асабіста);

2) асоба пры разліках абслугоўвання, пераважна за сталом (напр. накрыць стол на шэсць персон).

персо́на гра́та

(лац. persona grata = пажаданая асоба)

1) дыпл. асоба, чыя кандыдатура на дыпламатычны пост адобрана ўрадам той краіны, куды яна накіравана;

2) перан. асоба, да якой ставяцца прыхільна.

персо́на нон гра́та

(лац. persona non grata = непажаданая асоба)

1) дыпламатычны прадстаўнік, які не карыстаецца давер’ем з боку ўрада дзяржавы, куды ён прызначаны;

2) перан. якая не карыстаецца прыхільнасцю.

перспекты́ва

(фр. perspective, ад лац. perspicere = уважліва разглядаць)

1) від удалячынь з якога-н. месца;

2) спосаб перадачы аб’ёмных прадметаў на плоскасці з улікам уяўных змяненняў іх велічыні, абрысаў, выразнасці ў залежнасці ад ступені аддаленасці ад наглядальніка (напр. законы перспектывы);

3) перан. планы на будучае (напр. перспектывы развіцця навукі).

пертурба́цыя

(лац. perturbatio = расстройства)

1) астр. адхіленне нябесных цел ад сваёй арбіты пад уздзеяннем сілы прыцяжэння іншых нябесных цел;

2) раптоўнае парушэнне звычайнага, нармальнага ходу чаго-н.

перфака́рта

(ад лац. perforare = свідраваць + charta = ліст паперы)

картка стандартнай формы з прабітымі на ёй у пэўным парадку адтулінамі, што ўтрымліваюць закадзіраваную інфармацыю.

перфарма́нс

(фр. performance, ад лац. performans = які стварае)

бурны поспех.