баабаб назоўнік | мужчынскі род
-
Гіганцкае трапічнае лісцевае дрэва з вельмі тоўстым ствалом.
-
Драўніна гэтага дрэва.
|| прыметнік: баабабавы.
баабаб назоўнік | мужчынскі род
Гіганцкае трапічнае лісцевае дрэва з вельмі тоўстым ствалом.
Драўніна гэтага дрэва.
|| прыметнік: баабабавы.
баба1 назоўнік | жаночы род | спецыяльны тэрмін
Ударная частка механічнага молата для забівання паляў і для іншых мэт.
баба2 назоўнік | жаночы род
Ромавая баба — кекс цыліндрычнай або канічнай формы, які насычаны ромам, віном.
баба3 назоўнік | ніякі род
Матчына або бацькава маці.
Старая жанчына наогул.
Замужняя жанчына (размоўнае).
множны лік: Жанчыны наогул (размоўнае).
Жонка (размоўнае).
Жанчына, якая прымала роды (размоўнае устарэлае).
Пра слабахарактарнага, нясмелага мужчыну (размоўнае іранічны сэнс).
Фразеалагізмы:
|| зборны назоўнік: баб’ё.
|| прыметнік: бабін.
баба-яга назоўнік | жаночы род
У казках славянскіх народаў: злая вядзьмарка, чараўніца.
бабах гукапераймальнае
Ужыв. гукапераймальна для перадачы моцнага грукату (выбуху, стрэлу, падзення чаго-н. цяжкага).
у знач. вык. Ужыв. ў знач. дзеясловаў «бабахнуць», «бабахаць» (размоўнае).
бабахнуцца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
Зваліцца адкуль-н. з шумам.
бабахнуць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
каго (што) і без дапаўнення. Моцна ўдарыць, стукнуць.
Учыніць выбух, выстраліць, загрымець.
|| незакончанае трыванне: бабахаць.
|| назоўнік: бабаханне.
бабка1 назоўнік | жаночы род
Тое, што і баба (у 1, 2, 3, 4 і 5 знач.; размоўнае).
Жанчына, якая прымала роды (устарэлае).
бабка2 назоўнік | жаночы род
Надкапытны сустаў нагі ў жывёлы, а таксама косць гэтага сустава.