Verbum

ба́ба​¹, ✂, н.

1. Матчына або бацькава маці.

2. Старая жанчына наогул.

3. Замужняя жанчына (разм.).

4. мн. Жанчыны наогул (разм.).

   • Бабы пайшлі жаць.

5. Жонка (разм.).

   • Мая баба прыбралася як на вяселле.

6. Жанчына, якая прымала роды (разм. уст.).

   • За бабу была Праксэда з Бадзінава.

7. Пра слабахарактарнага, нясмелага мужчыну (разм. іран.).

   • — Смялей, не будзь бабай — крычалі яму.

◊

• Каменная баба — старажытная статуя з каменя.

• Снегавая баба — злепленая са снегу чалавечая фігура.

• Бой-баба (разм.) — мажная адважная жанчына.

• Хват-баба (разм.) — увішная, працавітая жанчына.

• Шалёная баба (разм.) — жанчына з крутым характарам.

|| зб. баб’ё, ✂.

|| прым. бабін, ✂.

◊

• Бабіна лета — ясныя цёплыя дні ранняй восені.