ба́бах, гукаперайм.

  1. Ужыв. гукапераймальна для перадачы моцнага грукату (выбуху, стрэлу, падзення чаго-н. цяжкага).

  2. у знач. вык. Ужыв. ў знач. дзеясловаў «бабахнуць», «бабахаць» (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)