Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вожа́к

1. (руководитель, поводырь стада, стаи) важа́к, -ка́ м.;

2. (поводырь) павады́р, -ра́ м.;

дать пу́тнику вожака́ даць падаро́жніку павадыра́;

3. (заправила) завада́тар, -тара м., завада́тай, -тая м.; (верховод) верхаво́д, -да м.;

вожа́тая сущ. важа́тая, -тай ж.;

вожа́тый сущ. важа́ты, -тага м.

вожделе́ние ср.

1. (чувственное влечение) пажа́длівасць, -ці ж.; жада́нне, -ння ср.;

2. (сильное желание) жадо́ба, -бы ж., хаце́нне, -ння ср.; (жадность) пра́гнасць, -ці ж.;

вожделе́нный книжн. жада́ны;

вожделе́ть несов., книжн. жада́ць, хаце́ць; пра́гнуць.

вожде́ние ваджэ́нне, -ння ср.

вождь в разн. знач. правады́р, -ра́ м.

во́жжи мн. ле́йцы, -цаў, ед. ляйчы́на, -ны ж.