Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вонI

1. нареч. (прочь) вон;

2. в знач. межд. вон;

вон отсю́да! вон адгэ́туль!

вонII част. (там) вунь;

вон где вунь дзе;

вон когда́ вунь калі́;

вон куда́ вунь куды́;

вон там вунь там.

во́наI

1. част., прост., см. вонII;

2. в знач. межд., прост. вунь што!, вунь як!

во́наII (денежная единица) во́на, -ны ж.

вонза́ть несов. уса́джваць, утыка́ць;

вонза́ться

1. утыка́цца, ула́зіць;

2. страд. уса́джвацца, утыка́цца;

вонзённый уса́джаны, уваткну́ты;

вонзи́ть сов., прям., перен. усадзі́ць, уваткну́ць;

вонзи́ться уваткну́цца, уле́зці.

вони́ща ж., прост. смуро́д, -ду м.