Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

воева́ть несов., прям., перен. ваява́ць.

воево́да ист. ваяво́да, -ды м.;

воево́дский ваяво́дскі;

воево́дство ваяво́дства, -ва ср.;

воево́дствовать несов. быць (служы́ць) ваяво́дам.

воеди́но нареч., книжн. ра́зам.

военача́льник военача́льнік, -ка м.

военвра́ч (вое́нный врач) ваенура́ч, -ча́ м. (вае́нны ўрач).

воениза́ция ваеніза́цыя, -цыі ж.;

военизи́рованный ваенізава́ны;