вопи́ть несов., разг. лямантава́ць, крыча́ць, галасі́ць;
вопию́щий прил. страшэ́нны; (недопустимый) недапушча́льны; (возмутительный) абура́льны;
◊
глас вопию́щего в пусты́не ма́рны ля́мант у пусты́ні;
вопия́ть несов., высок. лямантава́ць, крыча́ць, галасі́ць.
во́пленица пла́кальшчыца, -цы ж.
воплоти́ть сов. увасо́біць; (осуществить) ажыццяві́ць, ператвары́ць;
воплоти́ться увасо́біцца; ажыццяві́цца, ператвары́цца;
воплоща́ть несов. увасабля́ць; ажыццяўля́ць; ператвара́ць;
воплоща́ться возвр., страд. увасабля́цца; ажыццяўля́цца, ператвара́цца;
воплоще́ние увасабле́нне, -ння ср.; ажыццяўле́нне, -ння ср., ператварэ́нне, -ння ср.; (совершенство) увасабле́нне, -ння ср.;
◊
воплоще́ние добра́ увасабле́нне дабра́;
воплощённый увасо́блены; ажыццёўлены, ператво́раны.