вожа́к

1. (руководитель, поводырь стада, стаи) важа́к, -ка́ м.;

2. (поводырь) павады́р, -ра́ м.;

дать пу́тнику вожака́ даць падаро́жніку павадыра́;

3. (заправила) завада́тар, -тара м., завада́тай, -тая м.; (верховод) верхаво́д, -да м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)