Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

воодушевля́ющий

1. прич. які́ (што) натхня́е; які́ (што) захо́плівае; які́ (што) узніма́е; см. воодушевля́ть;

2. прил. натхня́льны;

вооружа́ть несов.

1. в разн. знач. узбро́йваць; см. вооружи́ть 1;

2. перен. (против кого-л.) падбухто́рваць, падбіва́ць, настро́йваць;

вооружа́ться

1. в разн. знач. узбро́йвацца;

2. перен. (против кого-л.) настро́йвацца; см. вооружи́ться;

3. страд. узбро́йвацца; падбухто́рвацца, падбіва́цца, настро́йвацца; см. вооружа́ть;

вооружа́ться терпе́нием запаса́цца цярплі́васцю;

вооруже́ние ср.

1. узбрае́нне, -ння ср.; (неоконч. действие — ещё) узбро́йванне, -ння ср.;

2. (оружие) узбрае́нне, -ння ср.; збро́я, -ро́і ж.;

вооружённость узбро́енасць, -ці ж.;

техни́ческая вооружённость тэхні́чная ўзбро́енасць;

вооружённый узбро́ены;

вооружённым гла́зом узбро́еным во́кам;

вооружи́ть сов.

1. в разн. знач. узбро́іць;

вооружи́ть а́рмию узбро́іць а́рмію;

вооружи́ть промы́шленность но́вой те́хникой узбро́іць прамысло́васць но́вай тэ́хнікай;

вооружи́ть зна́ниями узбро́іць ве́дамі;

2. перен. (против кого-л.) падбухто́рыць, падбі́ць, настро́іць;

вооружи́ться

1. в разн. знач. узбро́іцца;

2. перен. (против кого-л.) настро́іцца.

воо́чию нареч., книжн. на свае́ во́чы; сваі́мі вача́мі.

вопи́ть несов., разг. лямантава́ць, крыча́ць, галасі́ць;